Passing Time, Nancy Ngoyol

My name is Nancy and I am from Kinshasa, Congo.

Confinement Total, Kikebula Christian

Let me introduce myself. My name is Kikebula Christian, and I’m a student in Limbo (Serafeio). My short video was made in the end to show what happened during the time of Confinement, inside the house as well as outside. We saw that the feeling and the atmosphere was not like this before. Despite all this we give glory to God for the life he gives us and we expect the best after this period.

Creep

Alireza Babaie

Hey there, I am Alireza. I am an electronic music producer and techno DJ and it has been a while since I started working with Curing the Limbo team. It is my pleasure to present a little bit of our art to you lovely audience!

Sourena Dinashi

I am Sourena Dinashi and I love singing. I have nice feelings about every music we sang with my dear friends. I believe music is one of the best ways to share your feelings, thoughts and moments.

I did not have any experience working with a group of people as a singer before, so singing an old Persian track like Sultane Ghalbha was a bit challenging during quarantine time. But with getting advice from my dear teacher Christos and my dear friend Shokufa, I understood that everything is possible in any situation by working hard. Singing Creep and Aisha, was really new for me. Everyone contributed to this fine result and I am proud of myself to be part of those nice moments.

Karimi Arab Ebrahim

I am Karimi Arab. I speak Arabic, Persian and English.

Christian Nzouathom Junia

I am Christian Nzouathom Junia and I come from Cameroon.

From bedroom to balcony, Mohamed Tayeb

I come from Syria. I have been in Athens for one year and half. I like music, theater, travel and photography. I learned it for six months, I got how to use the camera and how take a great photo. Since lockdown I got some photos and I would like to share it with all, thanks you all wish you all the best and good health

I started to discover my home in detail starting from under my bed and up to the roof.

Also in the bedroom when I always sit with my laptop, watching movies, also learning and writing with my pen. I open the window to see the empty street which is occupied by sweet cats that play freely without carrying humans or cars.

Cars that stayed calm after long long journeys.

I set in my balcony with my tea, watching nothing just a kind of change.

See the lemon tree in front of me also I took from it lemon to make delicious salad that I learned since this period.

Home Memories, Ahmad Askaryzadeh

Είμαι ο AHMAD ASKARYZADEH και κατάγομαι από το Ιράν. Μου αρέσει η τέχνη της φωτογραφίας και βιντεοσκόπησης γιατί χάρη σε αυτά καταγράφω γεγονότα που μπορώ κατά κάποιον τρόπο να συσχετιστώ μαζί τους. Παθιάζομαι επίσης με δραστηριότητες, εργασία και φυσικά αθλητισμό ειδικότερα με την ποδηλασία που μου αρέσει τόσο πολύ. Δεν μου αρέσει το στρες, ο φόβος, η αδικία η φτώχεια και η καταπίεση.Πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι πρέπει να αντιληφθούν σωστά την ανθρωπιά και να μην είναι πλεονέκτες και άπληστοι.

Σχετικά με τη φωτογραφία, τις αναμνήσεις και το παρελθόν.

Για ένα ταξίδι στο χρόνο μέσα από τη φωτογραφία και για την αναβίωση αναμνήσεων από το παρελθόν, μιας και τα παιδικά μου χρόνια ήταν γεμάτα αναμνήσεις, σκέφτηκα να βγάλω φωτογραφίες από αντικείμενα και παλιές μου φωτογραφίες.

Ωστόσο, επειδή εγκατέλειψα τη χώρα μου πολλά χρόνια πριν και δεν είχα πρόσβαση σε προσωπικές μου φωτογραφίες, ανέσυρα φωτογραφίες από το διαδίκτυο, θεωρώντας ότι εκεί υπάρχουν φωτογραφίες που μπορεί να μου θυμίσουν τα παιδικά μου χρόνια και παιχνίδια.

Από τις φωτογραφίες αυτές, όσες δεν ήταν ασπρόμαυρες, τις έκανα ασπρόμαυρες προκειμένου να μοιάζουν με τις δικές μου παιδικές φωτογραφίες, στη συνέχεια, τις εκτύπωσα και τις φωτογράφισα. Όμως, μέσα από τη φωτογράφιση, δεν είχα τη συναισθηματική δέσμευση με αυτές και έτσι μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ μια νέα ιδέα.

Έτσι, κρέμασα τις φωτογραφίες σε ένα σχοινί με μανταλάκια, και τις φωτογράφισα. Και πάλι όμως, η αίσθησή μου με ώθησε σε μια πιο πρωτοποριακή και ευρηματική ιδέα: Σκέφτηκα δύο φωτογραφίες να είναι ευκρινείς και οι υπόλοιπες θολές, παρουσιάζοντας τις μακρινές και κοντινές αναμνήσεις και έτσι έβαλα δύο φωτογραφίες κοντά στο φακό και τις υπόλοιπες μακρυά, στο σχοινί. Σκεπτόμενος να παρουσιάσω τα παιδικά μου χρόνια με καθαρές και αχνές αναμνήσεις. Φυσικά, ήθελα να βγάλω τις φωτογραφίες σε εξωτερικό χώρο, ωστόσο λόγω της κρίσης του κορονοϊου και της καραντίνας, αναγκάστηκα να τις βγάλω στο σπίτι.

New house/New start, Bibiche Makilutila Matondo

My name is Bibiche  and I am from Congo.

Confinement Total, Kikebula Christian

Let me introduce myself. My name is Kikebula Christian, and I’m a student in Limbo (Serafeio). My short video was made in the end to show what happened during the time of confinement, inside the house as well as outside. We saw that the feeling and the atmosphere was not like this before. Despite all this we give glory to God for the life he gives us and we expect the best after this period.

From bedroom to balcony, Mohamed Tayeb

I come from Syria. I have been in Athens for one year and a half. I like music, theatre, travel and photography. I learned it for six months, I got how to use the camera and how take a great photo. Since lockdown I got some photos and I would like to share them with all. Thanks you all and I wish you all the best and good health.

I started to discover my home in detail starting from under my bed and up to the roof.

Also in the bedroom when I always sit with my laptop, watching movies, also learning and writing with my pen. I open the window to see the empty street which is occupied by sweet cats that play freely without caring about humans or cars.

Cars that stayed calm after long long journeys.

I set in my balcony with my tea, watching nothing just a kind of change.

See the lemon tree in front of me also I took from it lemon to make delicious salad that I learned to make since this period.

Home Memories, Ahmad Askaryzadeh

Είμαι ο AHMAD ASKARYZADEH και κατάγομαι από το Ιράν.Μου αρέσει η τέχνη της φωτογραφίας και βιντεοσκόπησης γιατί χάρη σε αυτά καταγράφω γεγονότα που μπορώ κατά κάποιον τρόπο να συσχετιστώ μαζί τους. Παθιάζομαι επίσης με δραστηριότητες, εργασία και φυσικά αθλητισμό ειδικότερα με την ποδηλασία που μου αρέσει τόσο πολύ. Δεν μου αρέσει το στρες, ο φόβος, η αδικία η φτώχεια και η καταπίεση.Πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι πρέπει να αντιληφθούν σωστά την ανθρωπιά και να μην είναι πλεονέκτες και άπληστοι.

Σχετικά με τη φωτογραφία, τις αναμνήσεις και το παρελθόν.

Για ένα ταξίδι στο χρόνο μέσα από τη φωτογραφία και για την αναβίωση αναμνήσεων από το παρελθόν, μιας και τα παιδικά μου χρόνια ήταν γεμάτα αναμνήσεις, σκέφτηκα να βγάλω φωτογραφίες από αντικείμενα και παλιές μου φωτογραφίες.

Ωστόσο, επειδή εγκατέλειψα τη χώρα μου πολλά χρόνια πριν και δεν είχα πρόσβαση σε προσωπικές μου φωτογραφίες, ανέσυρα φωτογραφίες από το διαδίκτυο, θεωρώντας ότι εκεί υπάρχουν φωτογραφίες που μπορεί να μου θυμίσουν τα παιδικά μου χρόνια και παιχνίδια.

Από τις φωτογραφίες αυτές, όσες δεν ήταν ασπρόμαυρες, τις έκανα ασπρόμαυρες προκειμένου να μοιάζουν με τις δικές μου παιδικές φωτογραφίες, στη συνέχεια, τις εκτύπωσα και τις φωτογράφισα. Όμως, μέσα από τη φωτογράφιση, δεν είχα τη συναισθηματική δέσμευση με αυτές και έτσι μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ μια νέα ιδέα.

Έτσι, κρέμασα τις φωτογραφίες σε ένα σχοινί με μανταλάκια, και τις φωτογράφισα. Και πάλι όμως, η αίσθησή μου με ώθησε σε μια πιο πρωτοποριακή και ευρηματική ιδέα: Σκέφτηκα δύο φωτογραφίες να είναι ευκρινείς και οι υπόλοιπες θολές, παρουσιάζοντας τις μακρινές και κοντινές αναμνήσεις και έτσι έβαλα δύο φωτογραφίες κοντά στο φακό και τις υπόλοιπες μακρυά, στο σχοινί. Σκεπτόμενος να παρουσιάσω τα παιδικά μου χρόνια με καθαρές και αχνές αναμνήσεις. Φυσικά, ήθελα να βγάλω τις φωτογραφίες σε εξωτερικό χώρο, ωστόσο λόγω της κρίσης του κορονοϊου και της καραντίνας, αναγκάστηκα να τις βγάλω στο σπίτι.

Home helps me to think, Kambiz Isakhani

Το όνομά μου είναι Κάμπιζ, είμαι 18 ετών. Έχω έρθει από το Αφγανιστάν πριν 3 χρόνια. Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο για μένα, ήταν πολύ δύσκολο να επικοινωνήσω, αλλά τώρα είμαι άνετος και χαρούμενος, μπορώ να κάνω πράγματα που δεν μπορούσα να κάνω τότε και η φωτογραφία με βοήθησε πολύ. Με βοήθησε να συνδεθώ περισσότερο με ανθρώπους, να μιλήσω με ανθρώπους, να τραβήξω φωτογραφίες ανθρώπων…με βοήθησε να μάθω πράγματα που δεν ήξερα. Για παράδειγμα, έγινα πολύ ευαίσθητος για το μέλλον. Τι πρέπει να κάνω ….. Λοιπόν, μου αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο ….. και θα ήθελα να γίνω φωτογράφος και YouTuber στο μέλλον, θα πάω στο Αφγανιστάν.

Home helps me to think

Actually, I don’t have a feeling. I take photos like a tourist. Maybe I have a feeling when I shoot but I can’t correctly share it. I’m alone away from my family. Being at home helps me a lot to think about my family.

Home is where the time passes by, Yousef Abdulrahim

 I’m Yousef, I am 22 years old living in Athens. I’m a drawing artist. I started doing art at 15 years of age when I drew for the first time. My father was an artist, photographer and agricultural engineer. I tried to learn something from him. I took pictures sometimes with his cameras. Then after 15 years when I came to Athens I worked as an artist, and I thought that if I start to develop my skills by taking pictures with a camera, it would be a great thing so I joined in the photography class in Curing the limbo Program…That is my story, hope you enjoyed by reading….

Home is where the time passes by

Staying at home was a difficult time, time passes slowly, every day when I light my cigarette, I meditate the time that passes and I look at the smoke from the cigarette…the time was very slow, our feelings were cold, and I began to lose part of the emotions inside me…The last days, someone advised me to visit the church and take pictures for my project and also get know about the amazing art inside the church. They were lovely days there. When I finished drawing, I took a picture of the drawing, but I felt that the sharpener was calling me, and I felt that I could take a nice shot of it.

I thought about sharing these photos from inside my daily life during quarantine. 

Spiritual, Nancy Ngoyol

My name is Nancy and I am from Kinshasa, Congo. I loved singing for God since I was a child. I keep singing and asking from God to guide me into this foreign land.

Home helps me to think, Kambiz Isakhani 

Το όνομά μου είναι Κάμπιζ, είμαι 18 ετών. Έχω έρθει από το Αφγανιστάν πριν 3 χρόνια. Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο για μένα, ήταν πολύ δύσκολο να επικοινωνήσω, αλλά τώρα είμαι άνετος και χαρούμενος, μπορώ να κάνω πράγματα που δεν μπορούσα να κάνω τότε και η φωτογραφία με βοήθησε πολύ. Με βοήθησε να συνδεθώ περισσότερο με ανθρώπους, να μιλήσω με ανθρώπους, να τραβήξω φωτογραφίες ανθρώπων…με βοήθησε να μάθω πράγματα που δεν ήξερα. Για παράδειγμα, έγινα πολύ ευαίσθητος για το μέλλον. Τι πρέπει να κάνω ….. Λοιπόν, μου αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο ….. και θα ήθελα να γίνω φωτογράφος και YouTuber στο μέλλον, θα πάω στο Αφγανιστάν.

Home helps me to think

Actually, I don’t have a feeling. I take photos like a tourist. Maybe I have a feeling when I shoot but I can’t correctly share it. I’m alone away from my family. Being at home helps me a lot to think about my family.

Soltane Ghalbha 

Shokufa Nazari 

My name is Shokufa Nazari from Afghanistan. I have been living in Greece for two and a half years. It was my honour to participate in the music class. I was so interested in being a good pianist and guitarist, but I stopped my lessons because of my duty in Lesvos. Hopefully, I will continue in the near future. The song I chose to sing is from the most famous singers in Afghanistan, Ahmad Zaher. It is one of my favourite songs and hope you like it too.

Sourena Dinashi

I am Sourena  Dinashi and I love singing. I have nice feelings about every music we sang with my dear friends. I believe music is one of the best ways to share your feelings, thoughts and moments.

I did not have any experience working with a group of people as a singer before, so singing an old Persian track like Sultane Ghalbha was a bit challenging during quarantine time. But with getting advice from my dear teacher Xristos and my dear friend Shokufa, I understood that everything is possible in any situation by hard working.

Singing Creep and Aisha, was really new for me. Everyone contributed to this fine result and I am proud of myself to be part of those nice moments.

Spiritual, Nancy Ngoyol

My name is Nancy and I am from Kinshasa, Congo. I loved singing for God since I was a child. I keep singing and asking from God to guide me into this foreign land.

Home Memories, Ahmad Askaryzadeh

Είμαι ο AHMAD ASKARYZADEH και κατάγομαι από το Ιράν.Μου αρέσει η τέχνη της φωτογραφίας και βιντεοσκόπησης γιατί χάρη σε αυτά καταγράφω γεγονότα που μπορώ κατά κάποιον τρόπο να συσχετιστώ μαζί τους. Παθιάζομαι επίσης με δραστηριότητες, εργασία και φυσικά αθλητισμό ειδικότερα με την ποδηλασία που μου αρέσει τόσο πολύ. Δεν μου αρέσει το στρες, ο φόβος, η αδικία η φτώχεια και η καταπίεση.Πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι πρέπει να αντιληφθούν σωστά την ανθρωπιά και να μην είναι πλεονέκτες και άπληστοι.

Σχετικά με τη φωτογραφία, τις αναμνήσεις και το παρελθόν

Για ένα ταξίδι στο χρόνο μέσα από τη φωτογραφία και για την αναβίωση αναμνήσεων από το παρελθόν, μιας και τα παιδικά μου χρόνια ήταν γεμάτα αναμνήσεις, σκέφτηκα να βγάλω φωτογραφίες από αντικείμενα και παλιές μου φωτογραφίες.

Ωστόσο, επειδή εγκατέλειψα τη χώρα μου πολλά χρόνια πριν και δεν είχα πρόσβαση σε προσωπικές μου φωτογραφίες, ανέσυρα φωτογραφίες από το διαδίκτυο, θεωρώντας ότι εκεί υπάρχουν φωτογραφίες που μπορεί να μου θυμίσουν τα παιδικά μου χρόνια και παιχνίδια.

Από τις φωτογραφίες αυτές, όσες δεν ήταν ασπρόμαυρες, τις έκανα ασπρόμαυρες προκειμένου να μοιάζουν με τις δικές μου παιδικές φωτογραφίες, στη συνέχεια, τις εκτύπωσα και τις φωτογράφισα. Όμως, μέσα από τη φωτογράφιση, δεν είχα τη συναισθηματική δέσμευση με αυτές και έτσι μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ μια νέα ιδέα.

Έτσι, κρέμασα τις φωτογραφίες σε ένα σχοινί με μανταλάκια, και τις φωτογράφισα. Και πάλι όμως, η αίσθησή μου με ώθησε σε μια πιο πρωτοποριακή και ευρηματική ιδέα: Σκέφτηκα δύο φωτογραφίες να είναι ευκρινείς και οι υπόλοιπες θολές, παρουσιάζοντας τις μακρινές και κοντινές αναμνήσεις και έτσι έβαλα δύο φωτογραφίες κοντά στο φακό και τις υπόλοιπες μακρυά, στο σχοινί. Σκεπτόμενος να παρουσιάσω τα παιδικά μου χρόνια με καθαρές και αχνές αναμνήσεις. Φυσικά, ήθελα να βγάλω τις φωτογραφίες σε εξωτερικό χώρο, ωστόσο λόγω της κρίσης του κορονοϊου και της καραντίνας, αναγκάστηκα να τις βγάλω στο σπίτι.

Gia kapoio logo, Charlene Julie Oko

 My name is Julie and I am  from Cameroon.  I am trying to learn a greek song by listening to it through earphones. The song is called Gia kapoio logo, which means For some reason, by Nikos Oikonomopoulos.

Home is where the time passes by, Yousef Abdulrahim

 I’m Yousef, I am 22 years old living in Athens. I’m a drawing artist. I started doing art at 15 years of age when I drew for the first time. My father was an artist, photographer and agricultural engineer. I tried to learn something from him. I took pictures sometimes with his cameras. Then after 15 years when I came to Athens I worked as an artist, and I thought that if I start to develop my skills by taking pictures with a camera, it would be a great thing so I joined in the photography class in Curing the limbo Program…That is my story, hope you enjoyed by reading….

Home is where the time passes by

Staying at home was a difficult time, time passes slowly, every day when I light my cigarette, I meditate the time that passes and I look at the smoke from the cigarette…the time was very slow, our feelings were cold, and I began to lose part of the emotions inside me…The last days, someone advised me to visit the church and take pictures for my project and also get know about the amazing art inside the church. They were lovely days there. When I finished drawing, I took a picture of the drawing, but I felt that the sharpener was calling me, and I felt that I could take a nice shot of it.

I thought about sharing these photos from inside my daily life during quarantine.  

Passing Time, Nancy Ngoyol

My name is Nancy and I am from Kinshasa, Congo.

New House/New Start, Bibiche Makilutila Matondo

My name is Bibiche  and I am from Congo.

Soltane Ghalbha 

Shokufa Nazari 

My name is Shokufa Nazari from Afghanistan. I have been living in Greece for two and a half years. It was my honour to participate in the music class. I was so interested in being a good pianist and guitarist, but I stopped my lessons because of my duty in Lesvos. Hopefully, I will continue in the near future. The song I chose to sing is from the most famous singers in Afghanistan, Ahmad Zaher. It is one of my favourite songs and hope you like it too.

Sourena Dinashi

I am Sourena Dinashi and I love singing. I have nice feelings about every music we sang with my dear friends. I believe music is one of the best ways to share your feelings, thoughts and moments.

I did not have any experience working with a group of people as a singer before, so singing an old Persian track like Sultane Ghalbha was a bit challenging during quarantine time. But with getting advice from my dear teacher Xristos and my dear friend Shokufa, I understood that everything is possible in any situation by working hard.

Singing Creep and Aisha, was really new for me. Everyone contributed to this fine result and I am proud of myself to be part of those nice moments.

Aisha

Christian Nzouathom Junia

My name is Christian Nzouathom Junia and I come from Cameroon. I want to sing a little song of a great and famous artist called Khaled who comes from Algeria.

Sourena Dinashi

I am Sourena Dinashi and I love singing. I have nice feelings about every music we sang with my dear friends. I believe music is one of the best ways to share your feelings, thoughts and moments.

I did not have any experience working with a group of people as a singer before, so singing an old Persian track like Sultane Ghalbha was a bit challenging during quarantine time. But with getting advice from my dear teacher Xristos and my dear friend Shokufa, I understood that everything is possible in any situation by hard working.

Singing Creep and Aisha, was really new for me. Everyone contributed to this fine result and I am proud of myself to be part of those nice moments.